زمینه و هدف: اختلاف نظر زیادی در بررسی معمولی شمارش تام سلول های خونی در هنگام رادیوتراپی وجود دارد. در حالی که عده ای انجام هفتگی آن را لازم می دانند عده ای انجام آن را غیر لازم می دانند. به دلیل اهمیت زیاد کاهش اجزا شمارش خونی در نتایج درمانی، این مطالعه طراحی شد تا به بررسی این تغییرات در زمان اشعه درمانی بپردازد. مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کوهورت آینده نگر به صورت قبل و بعد انجام شد. با حذف بیمارانی که در ابتدا فرمول شمارش خونی آنها مشکل داشت یا آنهایی که دوره درمان را به پایان نرساندند، 51 بیمار مورد مطالعه قرار گرفت که از آنها آزمایش فرمول شمارش خونی قبل از اشعه درمانی و 24 تا 48 ساعت بعد انجام شد. برای مقایسه میانگین شمارش خونی افراد در قبل و بعد از اشعه درمانی از آزمون t-test استفاده شد و برای بررسی اثر دوز و حجم درمان، پس از تقسیم بیماران به گروه های "کم"، "متوسط" و "زیاد" از آنالیز واریانس استفاده شد. یافته ها: 51% بیماران زن بودند. میانگین شمارش گلبول های سفید، گلبول های قرمز و پلاکت ها پس از پایان رادیوتراپی کاهش یافته بود که در مورد تعداد گلبول های قرمز و تعداد گلبول های سفید اختلاف آماری مشاهده شد. نتیجه گیری: علی رغم کاهش معنی دار شمارش گلبول های سفید و قرمز در هیچ یک از بیماران کاهش هموگلوبین به حدی نرسید که نیازمند جبران باشد و در مورد گلبول های سفید نیز کاهش گلبول سفید به حدی نرسید که باعث افزایش عفونت های فرصت طلب شود. بنابر این پیشنهاد می شود در بیمارانی که شمارش گلبول قرمز آنها در قبل از درمان طبیعی است، آزمایش هفتگی جهت بررسی شمارش تام سلول های خونی انجام نشود.

امروزه سرطان به یک بیماری همه گیر در جهان تبدیل شده است. دانشمندان در تلاش هستند تا با استفاده از روشهای متفاوت شیمی درمانی، اشعه درمانی و جراحی حال عمومی بیماران مبتلا به سرطان را ارتقاء بخشند. با این حال استفاده از این روشهای درمانی با عوارض جانبی شدیدی برای بیمار همراه هستند که روند درمان را بسیار خسته کننده و دردآور می کنند. از این رو دانشمندان به دنبال راه های درمانی جدیدی با کمترین عوارض جانبی هستند که در بر دارنده ترکیباتی همانند پپتیدها است. هدف از این مطالعه بررسی اثر سمیت پپتید GL-9 بر روی رده سلولی آدنوکارسینومای اپیتلیال ریوی انسانی (A549) و همچنین گلبولهای قرمز و سفید خونی انسان و گاو است. پپتید GL-9 یک پپتید 9 اسید آمینه ای با توالی GASRMWYFL است که درغلظتهای متفاوت 12، 25 و 50 mg/ml سمیت آن بر سلولهای A549 بررسی شد. سمیت پپتید GL-9 بر روی رده سلولی A549 بر پایه سنجش MTT در طی زمانهای 24 و 48 ساعت مشخص شد. همچنین سمیت این پپتید بر روی گلبولهای قرمز انسانی و گاوی از طریق روش همولیز جذبی و نشر شعاعی بررسی گردید. به علاوه سمیت این پپتید بر روی گلبولهای سفید انسانی از طریق روش شیب غلظتی فایکول ارزیابی شد. نتایج مطالعات حاکی از آن بود که پپتید GL-9 وابسته به دز بر روی رشد رده سلولی A549 در زمان 48 ساعت دارای اثر سمیت است. به علاوه مطالعات نشان داد که پپتید GL-9 کمترین اثر را در همولیز گلبولهای قرمز و کاهش تعداد گلبولهای سفید خون دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، پپتید GL-9 دارای اثر سمیت بر روی سلولهای سرطانی است و کمترین اثر کشندگی را بر روی سلولهای طبیعی انسانی و حیوانی داراست. از این رو میتوان امیدوار بود که با انجام بررسیها و آزمایشهای گسترده تر، در آینده ای نزدیک این پپتید به عنوان جایگزینی برای درمانهای رایج سرطان مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه: با ظهور ویروس-2 SARS COV شاهد مرگ ومیر و آسیب های متعدد بودیم؛ باتوجه به احتمال بروز سویه های جدید، نیاز به بهبود رویکردهای درمانی وجود داد. گزارش هایی از سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی جفت (p-MSCs) به عنوان یک رویکرد درمانی وجود دارد. در این مطالعه اثرات درمانی این سلول ها را در بیماران مبتلا 19-COVID بررسی کردیم. مواد و روش ها: 9 بیمار مبتلا به 19-COVID شدید و بحرانی با وضعیت التهابی شدید و بستری در بخش ICU کاندید سلول درمانی شدند. برای هر فرد 3 دوز تزریق داخل وریدی 106×1 (سلول/کیلوگرم) p-MSC صورت گرفت. تظاهرات بالینی بیماران و بروز عوارض احتمالی اولیه، سطح پارامترهای خونی و التهابی و ضدالتهابی قبل و بعد از سلول درمانی بررسی شد. یافته ها: تمام بیماران تحت درمان تزریق P-MSCs را تحمل کردند و عارضه جانبی حاد مرتبط با درمان مشاهده نشد. سطح 2FiO/ 2PaO بیماران پس از سلول درمانی افزایش قابل توجهی داشت. نتایج تحلیل سطح پارامترهای خونی، التهابی و ضدالتهابی بیماران قبل و بعد از سلول درمانی، کاهش معنادار در سطح RBC و CRP، D-dimer، IL-6، TNF-α و افزایش پلاکت و 10-IL را نشان داد. تغییرات WBC، لنفوسیت، نوتروفیل، مونوسیت، Hb و PT و پارامترهای بیوشیمیایی سرم و انعقادی فیبرینوژن و همچنین PH، 2PCO، 2Po، 3 HCOو 2sat O (درصد) از نظر آماری معنادار نبود. نتیجه گیری: بر پایه نتایج، سه دوز تزریق داخل وریدی P-MSCs در بیماران 19-COVID شدید و حاد، سبب بهبود وضعیت التهابی و علائم بالینی شد و تأثیر قابل توجه و معناداری در سطح پارامترهای التهابی و خونی RBC و پلاکت بیماران داشت.

نقش فاکتورهای خونی به ویژه سلول های خونی در مبارزه با هر عامل بیگانه وارد شده به همولنف، کلیدی است و شناسایی این سلول ها و تنوع آنها، اولین مرحله از مطالعات دفاع حشرات است. ازاین رو، این تحقیق به منظور بررسی شکل سلول های خونی پروانه Spodoptera litura انجام شد. از لاروهای سن پنجم حشره در آزمایش ها استفاده شد. شرایط پرورش لاروها دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 50% و دوره روشنایی به تاریکی 14:10 ساعت بود. بر اساس مشاهدات با میکروسکوپ نوری و بزرگنمایی 40، پنج تیپ سلول خونی شامل پروهموسیت ها، پلاسموتوسیت ها، گرانولوسیت ها، اونوسیتوئیدها و اسفرولوسیت ها در همولنف لارو حشره وجود دارد. پروهموسیت ها مدور با هسته درشت مرکزی بودند و فراوانی آنها در خون لارو سن پنج حدود 10 درصد به دست آمد. پلاسموتوسیت ها به دو شکل رایج دوکی با دو زائده مشخص و کشیده و ورمی شکل مشاهده شدند. این سلول ها بزرگترین هموسیت ها از نظر اندازه طولی بودند. هسته مشخص مرکزی و سیتوپلاسم دانه دار دارند. فراوانی پلاسموتوسیت ها حدود 38 درصد بود. گرانولوسیت ها مدور و در اندازه های بزرگتر از پروهموسیت ها با گرانول های زیاد در سطح سیتوپلاسم مشاهده شدند و بالاترین فراوانی را در بین هموسیت ها به خود اختصاص دادند. اونوسیتوئیدها دایره ای شکل و هسته جانبی مشخص دارند و فراوانی آنها حدود 8 درصد است. اسفرولوسیت ها با سیتوپلاسم حفره دار و دیواره سلولی نازک مشاهده شدند. کمترین فراوانی هموسیت ها در لارو سن پنج S. litura مربوط به این سلول ها و کمتر از یک درصد به دست آمد.

در ایران نژادهای زیادی از گاو بومی وجود دارد که در بین آنها گاو نجدی در جنوب سازگاری پیدا کرده است. رنگ این نژاد قهوه ای روشن می باشد و از مشخصات بارز آن وجود برجستگی کوهانی در ناحیه جدوگاه حیوان است. با توجه به اینکه هیچ گونه اطلاعاتی در خصوص تابلوی هماتولوژی گاو نجدی وجود ندارد و از طرف دیگر با توجه به شرایط اقلیمی این استان که دارای فصل های گرم طولانی با درجه حرارت بسیار بالا می باشد، این مطالعه به منظور مشخص کردن وضعیت هماتولوژی گاوهای نجدی به ظاهر سالم در دو فصل گرم و سرد با توجه به تاثیر سن و جنس انجام پذیرفت. در این مطالعه فاکتورهای هماتولوژی 200 راس گاو نجدی در گروه های سنی مختلف، در دو جنس نر و ماده و در دو فصل تابستان و زمستان به روش های رایج آزمایشگاهی تعیین گردید. میزانRBC، PCV و MCV در فصل سرد و میزانMCH ، WBC، منوسیت، ائوزینوفیل و بازوفیل در فصل گرم به طور معنی داری بیشتر می باشد .(p<0.05) میزان RBC ، Hb، PCV و لنفوسیت در جنس نر و میزان MCV و ائوزینوفیل در جنس ماده بیشتر است .(p<0.05)همچنین در بین گروه های سنی مختلف میزان  WBC، MCHC ، MCH، MCV، PCV،Hb، RBCو ائوزینوفیل دارای اختلاف معنی دار می باشند .(p<0.05)

سابقه و هدف: فناوری نانو، تولید، استفاده و گسترش ابزار و موادی است که ابعادشان در حدود 100-1 نانومتر باشد. نانو ذرات نقره در صنایع بسته بندی، آرایشی، بهداشتی، پزشکی و مرغداری کاربرد دارد. با توجه به کاربرد زیاد نانو ذرات نقره به علت خاصیت ضد باکتریایی وسیع آن، بررسی زیست سازگاری نانو ذرات نقره بر روی سیستم های بیولوژی ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات نانو ذرات نقره بر روی سلول های خونی در موش صحرایی بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نانو ذرات نقره با دوزهای 25، 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش به مدت 28 روز به صورت دهانی به 50 سر موش نر که در پنج گروه ده تایی قرار داده شده بودند، خورانده شد. سپس از موش های صحرایی خون گیری به عمل آمد و تعداد سلول های خونی مشخص و آزمایش های انعقاد خون نیز انجام شد.یافته ها: در این بررسی تغییر معناداری بر روی تعداد سلول های خونی در هیچ کدام از دوزهای مصرفی، مشاهده نگردید. با وجود طبیعی بودن زمان آزمایش انعقاد خون در کلیه دوزهای مصرفی، آزمایش زمان سیلان و آزمایش قدرت جمع شدن لخته در موش صحرایی در دوزهای بالا، یعنی 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش تغییرات معناداری داشتند.نتیجه گیری: افزایش زمان آزمایش سیلان و کاهش درصد سرم جمع شده می تواند ناشی از اثر جلوگیری کننده نانو ذرات نقره بر عملکرد انعقادی پلاکت ها در دوزهای بالا باشد.

سابقه و هدف: سلول های بنیادی پرتوان انسانی(hPSCs) با قابلیت تمایز به سلول های فرد بالغ چشم انداز جدیدی را در درمان انواع بیماری ها فراهم کرده است. با این حال، بازدهی روش های تمایز، برای تولید سلول های پیش ساز خونی (HPCs) با چالش های مختلفی روبرو است. در مطالعه حاضر ما تشکیل ساختارهای شبه هماتو-اندوتلیال و پیش سازهای خونی از hPSCs را مورد بررسی قرار دادیم. مواد و روش ها: برای تولید ساختارهای شبه هماتو-اندوتلیال و HPCs، در روش اول، از هم کشتی تجمعات سه بعدی hPSCs با سلول OP9 استفاده شد. در روش دوم و سوم، اجسام شبه جنینی (EBs) به صورت خود به خودی یا به صورت هدفمند در محیط کشت حاوی BMP4، bFGF، SCF و VEGF تمایز داده شدند. در فرآیند تمایز، مورفولوژی سلولی با مشاهده میکروسکوپی و بیان شاخص های CD34 و CD45 با فلوسایتومتری مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، توانایی تمایز HPCs به انواع سلول های خونی با آزمون تشکیل کلونی، رنگ آمیزی رایت-گیمسا و رنگ آمیزی ایمونوفلورسنت شاخص CD86 بررسی شد. یافته ها: نتایج نشان داد از هر سه روش نام برده شده، سلول های با مورفولوژی شبه اندوتلیالی و HPCs حاصل شدند. این سلول ها با بازدهی متفاوت قابلیت تکثیر و تشکیل دستجات سلولی را داشتند و هم چنین سلول های اریتروییدی، ماکروفاژ و سلول های دندریتیک از تمایز آن ها حاصل شدند. استنتاج: استفاده از سلول های کشت داده شده در شرایط کشت با ترکیبات مشخص و بدون لایه تغذیه رسان در سلول درمانی ترجیح داده می شود. بنابراین، به رغم قابلیت تولید HPCs با هر سه روش استفاده شده، روش تمایز EBs به صورت هدفمند و در شرایط کشت با ترکیبات مشخص، گزینه بهتری برای تولید HPCs از hPSCs است.